Po trzech miesiącach przerwy znów będę Go widywała ... " Zobaczysz, że będzie Cię na początku bolało serce ale z czasem Ci przejdzie... tylko sie znów w Nim nie zakochaj!" - ostrzegła mama. A ja milcząc w duchu pomyślalam "... jeszcze się w nim nie odkochalam..."
Boje się powrotu... ta bezsensowna miłość... która już dobiegła końca. Tak bardzo bałam się tych wakacji... że Go stracę. I straciłam. Ostatni raz odezwał się 12 lipca... i od tego czasu nastąpiła cisza. Tak naprawdę sama nie wiem dlaczego i to mnie najbardziej chyba irytuje... mam dość. Juz podjęłam decyzję choc On o tym nie wie... ale pewnie sie domyśla. Boję się wracać do Zielonej... wiem, że pewnie nie raz spotkamy się na UZ. Wątpie, że będzie Go stać na to żeby ze mna pogadać. Może nawet lepiej jeśli bedziemy tak milczeć, bo pomimo że emocje mi już opadły wciąż boję się, że gdy Go zobaczę rozryczę się ... a nie mogę. Muszę być silna i pokazać Mu, że mi również nie zależy. Tak mi cholernie z tym ciężko... nawet gdy o tym wszystkim piszę mam gluchę w gardle.
Gdyby mnie kochał... pokazałby mi, że się stara...ciągle mam wrażenie, że mu nie zależy :( boję się kiedy słyszę ciszę...
W końcu! :) Udało się...jesteśmy razem juz od po półtora miesiąca. Aż trudno mi w to uwierzyć i jak czytam swoje poprzednie notki to chce mi się śmiać. To były najcudowniesze bachanalia...17 maja - nasz pierwszy pocałunek :) nigdy tej daty nie zapomne. Całą noc potem nie spałam bo nie wierzyłam, że to prawda. A teraz 3 m-ce rozłąki... mieszkamy zbyt daleko siebie byśmy mogli sie spotykać. Jeśli dobrze pójdzie to dopiero we wrześniu się spotkamy na Winobraniu. Boję sie tych wakacji... jeszcze po tym wszystkim jak mi opowiedział jaki był zanim przyjechał do Zielonej studiować. Masakra...byłam w szoku bo nie sądziłam, że On mógł byc taki... Stwierdził, że się zmienił ale czy na pewno? czas pokaże.
Zaryzykować i spróbować jeszcze raz? czy lepiej sobie odpuścić i zapomnieć o Nim? Najgorsze jest jednak to że pomimo, iż bardzo chcę o Nim zapomieć to tym bardziej o Nim myślę? Nie wyobrażam sobie nikogo innego do kogo mogłabym się przytulić i powiedzieć co do Niego czuję... Gdyby On zrobił choć jeden krok...gest... gdybym tylko wiedziała czy to ma sens.